Co znajduje się w zamku Chenonceau?

Zbudowana nad rzeką Cher galeria jest najbardziej charakterystyczną i najczęściej fotografowaną częścią zamku. Pierwotnie zaprojektowana jako most, a później zamknięta przez Katarzynę Medycejską, galeria ma 60 metrów długości i jest wyłożona dużymi oknami po obu stronach. Czarno-biała podłoga wyłożona kafelkami odbija światło słoneczne, tworząc spokojną i otwartą atmosferę. W przeszłości wykorzystywany na bale i uroczystości, obecnie służy jako malowniczy punkt widokowy na rzekę.

Znajdujące się w fundamentach zamku kuchnie zbudowano bezpośrednio nad rzeką Cher. Podzielona na wiele sekcji - w tym pokój rzeźnika, spiżarnię i piekarnię - przestrzeń prezentuje XVI-wieczne narzędzia, piece i miedziane naczynia. Drewniane stoły są nadal zastawione replikami składników i sztućców, pomagając odwiedzającym wyobrazić sobie codzienne życie w okresie renesansu. Schody dla służby, wykute bezpośrednio w kamieniu, łączą kuchnie z górnymi piętrami.

Prywatna kaplica w Chenonceau pozostaje nienaruszona z oryginalnymi elementami, w tym sklepieniem żebrowym i balkonem dodanym za czasów Katarzyny de Medyceuszów. Witraże zainstalowane w latach 50-tych XX wieku przedstawiają sceny z życia Chrystusa, zastępując te zniszczone podczas II wojny światowej. Skromny ołtarz i kamienne rzeźby odzwierciedlają religijną pobożność dawnych mieszkańców zamku. Co ciekawe, kaplica była używana nieprzerwanie - nawet podczas rewolucji francuskiej, kiedy to była zamaskowana jako magazyn drewna.

Każda sypialnia w zamku jest urządzona tak, aby odzwierciedlać osobowość i epokę jej poprzedniego mieszkańca. W pokoju Diane de Poitiers znajdują się arrasy i portrety z XVI wieku, a w pokoju Katarzyny Medycejskiej ciemniejsze meble i gabinet z widokiem na ogród. Pokoje Ludwiki Lotaryńskiej wyróżniają się ponurym czarnym wystrojem, odzwierciedlającym jej żałobę po zamachu na jej męża, króla Henryka III. Każda przestrzeń ma szczegółowe sufity, meble z epoki i tabliczki z objaśnieniami. Razem ilustrują osobiste historie kobiet, które ukształtowały Chenonceau.

W Chenonceau przez cały rok odbywają się wystawy rotacyjne, prezentowane w wybranych pokojach zamku. Wystawy te zazwyczaj koncentrują się na historii renesansu, wpływowych kobietach z Chenonceau lub sztuce kwiatowej, której kuratorem jest wewnętrzny projektant kwiatów zamku, Jean-François Boucher. Niektóre ekspozycje zawierają również rzadkie książki, meble lub odrestaurowane dzieła sztuki z prywatnych kolekcji. Zawartość zmienia się wraz z porami roku, więc stali bywalcy często odkrywają coś nowego.

Chenonceau jest jednym z niewielu zamków we Francji, który posiada własną pracownię florystyczną. Mieszcząca się w dawnych stajniach pracownia produkuje świeże aranżacje umieszczane codziennie w niemal każdym pokoju zamku. Sezonowe kwiaty, z których wiele uprawianych jest w zamkowych ogrodach, uzupełniają wystrój wnętrz. Odwiedzający mogą zobaczyć te wystawy z bliska, a czasem obserwować florystów przy pracy. Ta ciągła tradycja dekoracji kwiatowych wyróżnia Chenonceau i wnosi żywy, zmysłowy element do wycieczki.

Formalne ogrody Diane de Poitiers i Katarzyny Medycejskiej otaczają zamek po obu stronach rzeki. Każdy ogród ma unikalny układ - ogród Diane jest szerszy i symetryczny, podczas gdy ogród Catherine jest bardziej zwarty i wzniesiony, co zapewnia lepsze widoki. Wypielęgnowane trawniki, fontanny i kolorowe sezonowe nasadzenia zapewniają spokojną scenerię na spacer. Dla tych, którzy chcą się zatrzymać i podziwiać krajobrazy, przygotowano ławki.