Śledzenie osi czasu
1513 - budowa zamku rozpoczyna się pod rządami Katarzyny Briçonnet, szlachcianki, która zaplanowała budynek po drugiej stronie rzeki Cher.
1547 - Diane de Poitiers, kochanka króla Henryka II, otrzymuje zamek w prezencie i znacznie go przekształca, dodając słynną galerię nad rzeką.
1559 - Po śmierci Henryka II jego żona, Katarzyna Medycejska, przejmuje kontrolę nad Chenonceau, czyniąc z niego swoją królewską rezydencję. Rozbudowuje ogrody i wprowadza elementy włoskiego stylu - odzwierciedlenie jej pochodzenia.
1560 - Katarzyna zleca skomplikowane renowacje wnętrz, w tym luksusowe apartamenty królewskie i kaplicę, czyniąc zamek symbolem władzy królewskiej i osobistym schronieniem.
XVII wiek - początek XVI wieku, niestety zamek zaczyna popadać w ruinę. Chociaż król próbuje go przywrócić, dopiero później odzyskuje swój dawny królewski status.
XVIII wiek - zamek pozostaje własnością królewską do czasu, gdy Ludwik XIV nadaje posiadłość członkowi szlachty do użytku jako prywatną rezydencję.
XIX wiek - Po latach zaniedbań rodzina Menier, francuska rodzina znana ze swojego czekoladowego imperium, kupuje i odnawia zamek. Z zachowanym dziedzictwem, zamek jest wreszcie otwarty dla publiczności.
1981 - Zamek został uznany za Obiekt Światowego Dziedzictwa UNESCO, ugruntowując swoje znaczenie we francuskiej historii i kulturze.
Dziś nadal jest jednym z najczęściej odwiedzanych i cenionych punktów orientacyjnych we Francji, przyciągając miliony ludzi do odkrywania jego królewskiej przeszłości, oszałamiających ogrodów i dziedzictwa artystycznego.